Despois da lectura e as preguntas de comprensión, enumeramos todas as persoaxes que aparecen no conto, repartimos os debuxos entre todos os nenos e nenas da clase e fixemos marionetas. Na terceira semana do mes representamos o conto de Iyoké e improvisamos un pouco. Aquí tedes algunhas imaxes.
Blogue educativo do Colexio Rural Agrupado "O Esquío" de Valdoviño
miércoles, 24 de octubre de 2012
¿Donde está el trapito de Iyoké?
Neste mes de Outubro adicamos o tema do Proxecto Lector a África e por iso escollimos as aventuras de Iyoké, un neno africano que perdeu o seu trapiño e o busca nos lugares máis insólitos: no bubú de Mama Kuma, nos guacales, no tamarindo, na cabana do feiticeiro, ba boca dun cocodrilo...
Despois da lectura e as preguntas de comprensión, enumeramos todas as persoaxes que aparecen no conto, repartimos os debuxos entre todos os nenos e nenas da clase e fixemos marionetas. Na terceira semana do mes representamos o conto de Iyoké e improvisamos un pouco. Aquí tedes algunhas imaxes.
Despois da lectura e as preguntas de comprensión, enumeramos todas as persoaxes que aparecen no conto, repartimos os debuxos entre todos os nenos e nenas da clase e fixemos marionetas. Na terceira semana do mes representamos o conto de Iyoké e improvisamos un pouco. Aquí tedes algunhas imaxes.
viernes, 5 de octubre de 2012
Outono
"Setembro, ou seca as fontes ou leva as pontes"
"Outono chuvioso, ano copioso"
"Se en setembro comeza a chover, outono seguro é"
"Castañas no Nadal, saben ben e pártense mal"
"Outono chuvioso, ano copioso"
"Se en setembro comeza a chover, outono seguro é"
"Castañas no Nadal, saben ben e pártense mal"
Outono
Ave teño de nome
de lá o revestimento
se non o adiviñas,
non tes discorremento.
Alta estou, ladrón vexo vir,
do meu carapucho
non podo fuxir.
Son redonda como o mundo.
Para morrer toda me esgazan.
Deixanme só o pelexo
e todo o zume me sacan.
Arquiña pechada
que ten que comer,
e no mundo enteiro
non hai carpinteiro
que a poda facer.
de lá o revestimento
se non o adiviñas,
non tes discorremento.
Alta estou, ladrón vexo vir,
do meu carapucho
non podo fuxir.
Son redonda como o mundo.
Para morrer toda me esgazan.
Deixanme só o pelexo
e todo o zume me sacan.
Arquiña pechada
que ten que comer,
e no mundo enteiro
non hai carpinteiro
que a poda facer.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)