Entre pócimas e ungüentos, Di un turista asustado
e algún que outro maleficio, que vive un monstro escocés
ser a mala dos contos completamente mollado
foi sempre o seu oficio. na metade do Lago Ness.
Esta velliña ten gracia. Conde que, con quietude,
Cando hai en Exipto voda, como se fora un defunto,
con vendas da farmacia, métese no ataúde
faise un vestido á moda ata dar as doce en punto.
Din que é abominable. Feito a base de remendos,
Vive na montaña nevada, parafusos e costuras,
pero é peludo e amable aínda que é monstro tremendo
e a min nunca me fixo nada. prodúceme gran tenrura.
As sabas de algodón Na noite de plenilunio
chéganlle polo tornecelo, o mesmo en abril que xuño
e vai o espectro guasón cúbrese enteiro de pelo
oubeando polo castelo. e oubea mirando ao ceo.
Viven no cemiterio.
Son fracos e patitesos.
O can do tío Alterio
está tolo polos seus ósos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario